Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΞΕΧΝΑ Ή ΑΠΛΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΌΤΑΝ ΤΟΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ;
Η γιαγιά μου η Κ, ποντιακής καταγωγής (οι γονείς της έφυγαν για προφανείς
λόγους από ένα ποντιακό χωριό κοντά στην Τραπεζούντα), ήταν 5 χρονών όταν
ξεκίνησε ο πόλεμος. Γι' αυτήν την γενιά ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι απλά Ο ΠΟΛΕΜΟΣ.
Στην αρχή σε κανένα χωριό και σε καμία πόλη δεν ήθελαν τους Πόντιους ή τους Μικρασιάτες πρόσφυγες, αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα. Οι αφηγήσεις από τις
αναμνήσεις της μου σηκώνουν την τρίχα. Ορφάνεψε
πάρα πολύ μικρή. Πολύ αργότερα, 2 αδέρφια της μετανάστευσαν στον Καναδά, μία
αδελφή στην Γερμανία, ένας στην Αθήνα και ένας στον Πειραιά. Αν έχετε ακόμα
ζωντανούς παππούδες, πείτε τους να σας πούνε ιστορίες από το μέτωπο, τον
δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, από τον εμφύλιο.
Μετά όταν ανοίξτε την τηλεόραση και το μυαλό σας μπορεί να δείτε τα πράγματα από μια νέα οπτική...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου