29 Μαΐου 1453, η Πόλις Εάλω.
Από τους Οθωμανούς αυτήν την φορά, μιας και είχε ξανα-αλωθεί και
παλαιότερα.
Η Κωνσταντινούπολη (και λίγες ακόμα περιοχές) είναι ότι είχε
απομείνει από την πάλαι πότε κραταιά Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Βυζαντινή
κατά τους σύγχρονους ιστορικούς). Στην διάρκεια των αιώνων η Κωνσταντινούπολη
ήταν μια πολυπολιτισμική πόλη, με κατοίκους πολλών εθνικοτήτων οι οποίοι ζούσαν
αρμονικά, με το ελληνικό στοιχείο να είναι αρκετά δυνατό, χωρίς να μπορεί να
θεωρηθεί η πόλη ελληνική. Όσο η αυτοκρατορία συρρικνωνόταν και περιοριζόταν
προς τον ελλαδικό χώρο, τόσο μεγάλωνε και το ελληνικό στοιχείο.
Διαβάζω λοιπόν ότι παραμονές της άλωσης η Κωνσταντινούπολη
βρίσκεται σε εμφύλιο. Ενωτικοί εναντίον ανθενωτικών. Βλέποντας την οθωμανική
απειλή, οι ενωτικοί ήταν υπέρ της ένωσης με την καθολική παπική εκκλησία, οι
ανθενωτικοί προφανώς ήταν κατά. Γινόντουσαν συχνά συμπλοκές και καταστροφές
στην πόλη. Για παράδειγμα ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ήταν ενωτικός (έστω
φαινομενικά), ο τελευταίος μεγάλος Δούκας Λουκάς Νοταράς, καθώς και ο Γεννάδιος
Σχολάριος ήταν ανθενωτικοί. Ένας μύθος λέει ότι ο Λουκάς Νοταράς είπε προ της
άλωσης: κρειττότερόν ἐστίν εἰδέναι ἐν μέσῃ τῇ πόλει φακιόλιον βασιλεῦον Τούρκων
ἢ καλύπτραν λατινική (καλύτερο είναι να δούμε στη μέση της πόλης να βασιλεύει
τούρκικο φακιόλι παρά λατινική καλύπτρα). Μετά την άλωση ο σουλτάνος Μωάμεθ Β’
έκανε τον Γεννάδιο οικουμενικό πατριάρχη…
Μα τι μάστιγα αυτή η διχόνοια για τους Έλληνες!
Αθηναίοι/Σπαρτιάτες, Θεσσαλονίκη/Αθήνα, βάζελοι/γαύροι, αριστεροί/δεξιοί,
πράσινοι/μπλε, ναι/όχι, μενουμεευρωπαίοι/δραχμολάγνοι κοκ.
Ψήνεστε να ενωθούμε ποτέ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου