Game of Thrones

Περίληψη 3ου επεισοδίου.

Το τρίτο επεισόδιο μπορεί να είχε λίγη δράση, αλλά σχεδόν όλες οι σκηνές προμηνύουν ενδιαφέροντα νέα plots και στρατηγικές.

Αναμενόμενα το επεισόδιο ξεκινά με την ανάσταση του Τζον. Ο Τζον ξυπνάει, παθαίνει ένα μικρό σοκ, όπως και όλοι στο Μαύρο Κάστρο. Αλλά πραγματικά, δεν αναστήθηκε με εξωφρενικά απλό τρόπο; Τον πλένει, τον καθαρίζει, τον ξεσκατίζει η Μελισάνδρη, έπειτα λέει ένα τροπάριο και τον ζωντανεύει.  Πολύ ξενέρωτο…

Μετά από καιρό βλέπουμε επιτέλους λίγο Σαμ. Τόσο σημαντικός στους προηγούμενους κύκλους, αλλά απών μέχρι τώρα, όπως βέβαια και ο Μικροδάχτυλος). Anyway, σε αυτήν την μικρή σκηνή δε βλέπουμε και πολλά. Ο Σαμ πληροφορεί την Γκίλυ ότι θα την στείλει στην μάνα του, ενώ αυτός θα πάει στο Ολντάουν να γίνει Μέιστερ.

Η σκηνή που σώζει το επεισόδιο είναι το φλασμπάκ του Μπραν. Λογικά μπορεί να βλέπει το παρελθόν μπαίνοντας μέσα στα δένδρα, όπως ακριβώς μπαίνει και στα ζώα.  Σε μια γνωστή μάχη για τους αναγνώστες των βιβλίων, ο Νεντ Σταρκ και η παρέα του σκοτώνουν τον ξακουστό τρομερό ιππότη Σερ Άρθουρ Ντέυν στο Πύργο της Χαράς. Όλοι ήξεραν ότι ο Νεντ σκότωσε τον Ντέην, αλλά όπως φαίνεται, αφού ο Νεντ μάζεψε πολύ ξύλο, πριν σκοτωθεί από τον Ντέην, σώζεται από τον Χάουλαντ Ρηντ, ο οποίος σκοτώνει πισώπλατα τον Ντέυν. Η γνωστή ιντερνετική θεωρία L+R=J τείνει να επιβεβαιωθεί, αν και δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο γιατί ουρλιάζει η Λυάννα στον πύργο, και πόσο παιδιά γέννησε. Προτού ανεβεί στο κάστρο όμως, ο Νεντ ακούει τον γιο του, ή έστω έναν ψίθυρο, ένα αεράκι, ένα θρόισμα (who knows), χωρίς όμως να ξέρουμε κατά πόσο ο Μπραν μπορεί να επηρεάσει το παρελθόν ή τον ρου της ιστορίας. Ο 3-Eyed Raven προς το παρόν τον επιστρέφει πίσω. Η εκπαίδευση έχει συνέχεια. Ο Μπραν πρέπει να μάθει τα πάντα, οπότε μάλλον χρειάζεται λίγο χρόνο ακόμα.

Ακόμα μια ξενέρωτη σκηνή με την ξενέρωτη Νταϊνέρις. Είναι θέμα χρόνου να ξεμπερδέψει με τις υπόλοιπες χήρες, το θέμα είναι το πώς. Ο Νταάριο με τον Τζόρα είναι στο κατόπι της.

Στο Μηρήν, βλέπουμε τον Βάρυς να διαπραγματεύεται, να εκβιάζει και τελικά να πετυχαίνει ντηλ με μια προδότρια πόρνη, που ξέρει ποιος κρύβεται πίσω από την ανταρσία. Η απάντηση είναι προφανώς οι δουλέμποροι των άλλων ελεύθερων πόλεων. Ο Βάρυς ενημερώνει τον Τύριον, μετά από ένα κουραστικό δίλεπτο, στο οποίο ο Τύριον συζητά με την Μισάντεϊ και τον Γκριζοσκώληκα, χωρίς ουσιαστικά να λένε τίποτα.

Στο Κινκς Λάντινγκ, ο Κουάημπερν μας αποκαλύπτει ότι τα πουλάκια που είχε τελικά ο Βάρυς, ήταν μικρά ζητιανάκια. Είναι πλέον στην διάθεση της Σέρσεϊ, η οποία μαζί με τον αδελφό της και τον Χ-ΜΑΝ  Σερ Ρόμπερτ κάνουν ντου στο συμβούλιο του Βασιλιά, απαιτώντας να συζητηθεί τι θα γίνει με τους  Μαρτέλ, οι οποίοι σκότωσαν την Μυρσέλλα. Το μικρό συμβούλιο απαρτίζεται από γνωστές αντιπαθητικές φάτσες, αλλά με Χέρι του Βασιλιά τον Κήβαν Λάνιστερ, αδελφό του Τάιγουην. Το συμβούλιο φεύγει από το δωμάτιο αφήνοντας τα δυο αδέλφια στα κρύα του λουτρού. Πολύ σημαντικό ότι ο Κήβαν δεν παίρνει το μέρος των ανιψιών του, μιας και φαίνεται να έχει αηδιάσει με τα συνεχόμενα καπρίτσια τους.

Ο Τόμεν με την σειρά του, πάει να διαμαρτυθεί στον υψηλό Σπουργίτη για το γεγονός ότι δεν επιτρέπει στην Σέρσεϊ να δει το πτώμα της κόρης της. Ο Σπουργίτης τελικά πιάνει στο φιλότιμο τον Τόμμεν, ο οποίος είναι τόσο βλάκας, που δεν είναι διόλου παράξενο, εάν τελικά τον πάρει εξ’ολοκλήρου με το μέρος του.

Στο Μπράαβος, μετά από πολλές δοκιμασίες, η Άρυα βρίσκει ξανά την όραση της. Τέλος. Να δούμε επιτέλους που οδηγεί αυτή η μεταμόρφωση, με την διαδικασία της οποίας κόβεις χαλαρά τις φλέβες σου με νυχοκόπτη από την βαρεμάρα.

Το πιο σημαντικό κομμάτι της σειράς κατ’εμέ, έλαβε χώρα στο Γουίντερφελ. Ο Σμολτζόν ‘Αμπερ, πρόμαχος των Σταρκ, παραδίδει τον Ρίκον Σταρκ στον Ράμσεη Μπόλτον. Λίγο πολύ αναμενόμενη εξέλιξη, πολύ σημαντική όμως. Ο Άμπερ όμως βρίσκει δικαιολογίες όταν του ζητείται να γονατίσει στον Ράμσεη, συν το ότι το κεφάλι του λύκου που παρέδωσε, δε φαντάζει και πολύ για κεφάλι ανταρόλυκου. Θέλει όντως να προδώσει τους Σταρκ, η μήπως ο Ρίκον χρησιμοποιείται σαν δούρειος ίππος;

Το δυνατό τελευταίο δεκάλεπτο κλείνει με τον Τζον να παραδίδει την κάπα του αρχηγού της νυχτερινής φρουράς στον φίλο του Εντ. Και κλείνει με μια ατάκα που μας βάζει σε σκέψεις: «η σκοπιά μου τελείωσε». ‘Οντως ο Τζον υπηρέτησε, όπως ορκίστηκε, μέχρι τον θάνατο του. Τώρα που έχει ήδη πεθάνει, φεύγοντας από το Μαύρο Κάστρο, με ποιον έχει σκοπό να τα βάλει;  Κρίμα για την κακομοίρα της Σάνσα που πηγαίνει να τον συναντήσει… Γκαντεμόσκυλο από τα λίγα!